Հայաստանում արդեն եկեղեցի են փակում` ինչպես ռեստորանը կամ սրճարանը կփակեին: ԱԺ պատգամավոր Սամվել Ալեքսանյանը, «Փակ շուկան» հորով-մորով անելուց հետո, անցել է յուր զավակներին կնքելու գործին ու այդ «սուրբ» գործը գլուխ բերելու համար փակել է տվել Սուրբ երրորդություն եկեղեցու դռները: Լֆիկ Սամոյի համար, փաստորեն, եկեղեցին ռեստորանին հավասար շինություն է, «զակազը» տալիս ես, ու էս ժամից էն ժամը եկեղեցին քոնն է: Ալեքսանյանի ձեռքերն այնքան են երկարել, որ կարող է հրամայել եկեղեցի չթողնել ոչ միայն շարքային հավատացյալներին, այլև դուրս անել լրագրողի: Բայց հանուն արդարություն պիտի նկատենք, որ Լֆիկ Սամոն այս ամենի հետ իրականում կապ չունի: Նրան տրվել են այդ իրավունքները, նա էլ բանեցնում է դրանք: Եկեղեցու սպասավորները եկեղեցին վարձով են տվել: Սա է խնդիրը: Ինչո՞ւ-ինչպե՞սը պարզելու հարցերն այստեղ առնվազն երկուսն են: Եկեղեցու համար ի՞նչն է հիմք հանդիսացել նման գործարքի մեջ մտնելու գործարարի հետ, նրա` Լֆիկ Սամո լինելու հանգամա՞նքը, թե՞ վճարված գումարի չափը: Եթե առաջինն է, ուրեմն ո՞վ է ընդհանրապես Լֆիկ Սամոն, որ եկեղեցին իրեն փոքր ու անզոր է զգում նրա կողքին: Երկրորդ տարբերակի պարագայում տրամաբանական հարց է առաջանում` որքա՞ն է վճարել Ալեքսանյանը այս ծառայության համար: Որն էլ լինի պատճառը, հավատացյալների առջև Աստծո տան դռները փակելու «գինը», թերևս, ավելի բարձր կարող է լինել, քան, ասենք, մի կլորիկ գումար եկեղեցուն նվիրաբերելը:
Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ